چگونه قربانی سرقت هویت مجازی نشویم؟
روزانه با مرورگر خود هزاران سایت و صدها دامنه را رصد میکنیم. در بسیاری از موارد این سایت‌ها برای ارائه خدمات از ما یک سری اطلاعات پایه، مانند نام کاربری، ایمیل و... می‌خواهند؛ اگر برای سفارش کالا یا محصولی وارد سایت شویم قطعا اطلاعات پستی، آدرس خانه و... را از ما می‌خواهند و هرچه تقاضای خدمات بیشتری داشته باشیم باید اطلاعات بیشتری نیز ارائه دهیم. اما یک سری اطلاعات پاشنه آشیل امنیت شما هستند و با اشتراک گذاری آن امنیتتان به خطر خواهد افتاد.
با توجه به کاهش امنیت شبکه‌ها و هک شدن روزانه‌ی سرور‌های ایرانی حتی بهتر است در خیلی از موارد اطلاعات اصلی خود را ارائه ندهیم. در این مقاله برای شما توضیح خواهم داد.
امنیت اطلاعات پزشکی
پس از یکپارچه شدن اطلاعات پزشکی و تبدیل نسخه‌های عادی به الکترونیکی، این روزها اطلاعات پزشکی ما به طور خیلی دقیقی رصد و ثبت می‌شود. اما شاید برای شما پیش آمده باشد که دوست ندارید کسی از بیماری شما با خبر شود یا از نوع داروهایی که مصرف می‌کنید سر در بیارند. در اینجا باید چه کاری انجام دهید؟ آیا می‌توان از گرفتن نسخه الکترونیکی سر باز زد؟
تقریبا نه. با توجه به سیاست‌های فعلی بیمه خیر. اما یک سری روش وجود دارد. شما داروی ضد افسردگی مصرف می‌کنید اما تمایلی ندارید در پرونده‌ی پزشکی‌تان ثبت شود. در این صورت میتوانید از پزشک خود بخواهید که داروها را روی کد ملی یکی از اعضای خانواده‌تان تنظیم کند. مورد بعدی درخواست نسخه‌ی فیزیکی از پزشکتان است. شاید نسخه‌ی فیزیکی را بسیاری از داروخانه‌ها پذیرا نباشند اما مجبور به ریسک هستید همچنین می‌توانین نسخه‌ی الکترونیک خود را از سایت پرینت بگیرید و به صورت آزاد از داروخانه تهیه کنید.
البته در یک سری موارد میتوانید از دادن اطلاعات دقیق خود امتناع کنید. برای مثال اگر مشاوره می‌روید و تمایل ندارید کسی از مشکلات شما بویی ببرد میتوانید با یک اسم و فامیل دیگر ثبت پرونده کنید. در مورد کلینیک‌های زیبایی نیز این مورد صدق می‌کند اما در نظر داشته باشید عواقب ناشی از این کار به عهده‌ی خودتان است.
امنیت اطلاعات پایه‌ای
در مورد اطلاعات پایه‌ای دو چیز را فراموش نکنید. کد شناسنامه‌ی خود را تحت اختیار هیچ سازمانی قرار ندهید. کد ملی و نام پدر خود را به صورت شفاهی در ملا عام اعلام نکنید.
هنگام پرداخت اطلاعات cv2 و تاریخ انقضای کارت خود را ذخیره نکنید.
امنیت اطلاعات شغلی
هیچ وقت تصویر فیش حقوقی تان را برای کسی ارسال نکنید. حتی نزدیک ترین افرادی که می‌شناسید.
اطلاعات مربوط به فضای مجازی
شما همواره باید یک ایمیل داشته باشید که آدرس آن را نه کسی دارد نه کسی میتواند پیدا کند و یک سری از حساب های مهم خود را روی آن بسازید. شماره همراهی که روی آن شبکه‌های اجتماعی تان را فعال می‌کنید visible نکنید یا در حد امکان دو خط را از هم تفکیک کنید. همیشه یک خط مخفی داشته باشید. خطی که روی آن شبکه‌های اجتماعی‌تان را فعال کرده‌اید و خطی که افرادی که با شما در ارتباط هستند شماره‌ی آن را دارند. خط اصلی‌تان یک سیم‌کارت کد 1 همراه اول و خط ثانویه میتواند یک سیم‌کارت اعتباری باشد.
سوالات امنیتی
وقتی گفته می‌شود تمام زندگی خود را در شبکه‌های اجتماعی بازگو نکنید یا چت‌های خود را برای طولانی مدت نگه ندارید یا در اپلیکیشن‌های امن چت کنید. عده‌ای بر این باورند که این اطلاعات به درد کسی نمی‌خورد. پیش تر و البته همین امروز هم یک سری از اپلیکیشن ها سوال امنیتی داشتند برای مثال: رنگ مورد علاقه؟ اسم معلم چهارم دبستان؟
با وجود توسعه شبکه‌های اجتماعی در زندگی شخصی ما چنین چیزی بسیار مسخره‌ست. چرا که تمام اسرار ما را فالورهای قشنگمان می‌دانند. پس با این حال یا سوالات امنیتی را از ورود حذف کنید یا همچنین بخش هایی از زندگیتان را ناگفته باقی گذارید.
انتشار عکس با رزولوشن بالا ممنوع
این مورد بیشتر در مورد عکس از کف دست و قرنیه‌ی چشم صدق می‌کند. درست است شما سلبریتی یا رئیس جمهور نیستید که برای هک کردنتان انقدر هزینه کنند. اما محکم کاری چیز بدی نیست. هرچند هک کردن اثر انگشت شما راحت تر از چشم شماست، حداقل روی این مورد بیشتر احتیاط کنید.
جزئیات خاطراتتان را در تماس تلفنی بگویید
این روزها کلاهبرداری ای مد شده، که ناگهان از سمت یکی از دوستان شما پیام میاید که مقداری پول به او قرض دهید و شماره کارتی که به اسم خودش نیست برای شما می‌فرستد. همیشه اگر چنین پیامی دریافت کردید احتمال زیاد گوشی به سرقت رفته است. تا صدای دوستتان را نشنیده‌اید پولی واریز نکنید.
مرحله به مرحله رمز گذاری کنید
نمی‌خواهید چت هایتان را پاک کنید. پس روی هر اپلیکیشن به صورت جدا رمز بگذارید. از رمز واحد استفاده نکنید. روی چندین سیستم لاگین نکنید.
